ХУМАН ПАПИЛОМА ВИРУС, (HPV) ИНФЕКЦИЈА

Се проценува дека најмалку 80-100% од девојчињата на возраст меѓу 18-25 години доаѓаат во контакт со овој вирус за време на сексуален контакт, додека само околу 30% од девојчињата развиваат симптоми на инфекција.

Ако се работи за т.н нискоризични типови (6, 11, 41, 43, 44) развиваат генитални брадавици (condylomata accuminata), кои се заразни и се пренесуваат преку сексуален однос.

Високоризичните типови на вируси (16, 18, 31, 35, 39, 45, 51, 52, 56) се опасни доколку се поврзани со појава на абнормалности на епителот на вратот на матката (цервикална дисплазија) во отсуство на други симптоми.

Како се пренесува?

Вирусот се шири преку директен контакт со заразена кожа и мукозни мембрани. Притоа, не е неопходно да има оштетување на нив, но секако фаворизира инфекција, бидејќи вирусот полесно допира до базалните слоеви на епителот.

Гениталниот HPV може да ја зарази и мукозната мембрана на горниот дел од респираторниот систем, коњутивата на окото, но главниот резервоар за сите вируси е дефинитивно мукозната мембрана и кожата на гениталниот тракт од двата пола, па затоа HPV инфекцијата најчесто е резултат на сексуален контакт со заразено лице.

HPV е пронајден и кај девиците, така што сексуалниот однос во строга смисла не е неопходен за неговото пренесување, бидејќи вирусот се наоѓа и во кожата на аногениталниот регион. Просечното време од изложувањето на вирусот до појавата на промената е 3 месеци, но е многу променливо и може да трае од неколку недели до неколку години, што најмногу зависи од имунолошкиот одбранбен систем на заболениот.

Клиничка слика

Повеќето луѓе кои имаат генитална HPV инфекција не знаат дека се заразени. Вирусот се наоѓа во клетките на кожата или мукозната мембрана и обично не предизвикува никакви симптоми.

Некои луѓе развиваат видливи генитални брадавици (кондиломи) неколку недели или месеци по сексуалниот однос со заразено лице. Станува збор за единечни или бројни розови израстоци со различни големини и форми на малите усни, во областа околу вагината, во матката, на грлото на матката, на пенисот или скротумот, околу анусот или на задникот. Ако бројот на кондиломи е умерен, тие се придружени со умерено чешање. Во случај на голем број на кондиломи, и ако тие се групирани, можно е крварење и тогаш кондиломите се многу болни.

Дијагноза

Докажувањето на присуството на HPV вклучува клинички (гинеколошки или уролошки) преглед, цитолошки или хистолошки преглед како и употреба на методи на молекуларна биологија. HPV се докажува со земање брис од грлото на матката, или со земање брис од уретрата кај мажите. Се зема со четка или памук.

Лечење

Постојните методи на лекување се насочени кон отстранување на забележливи промени на кожата и мукозните мембрани. Успехот на овие методи варира од случај до случај. Процесот на лекување е сложен. Кондиломите се отстрануваат хируршки: со скалпел или ласер, како и со крио, електротерапија или процедура наречена LEEP. Друга можност е премачкување на израстоците со подофилинум (Podophyllinum). Во третманот се користат локална примена на различни лекови (антимикотици, каустици, индуктори на интерферон и самиот интерферон-алфа), но тие бараат долготрајна терапија, со недели и месеци и ретко даваат трајни резултати. Ниту еден вид на третман досега не е задоволителен, бидејќи кондиломите се појавуваат повторно и повторно.